Ήν γάρ ποτε χρόνος ότε
όλα τα στοιχεία και τα στοιχειά
μούγκριζαν και ανασάλευαν
αντάρα και ταραχή
Τότε φάνηκαν οι θεοί
που όρισαν κόσμο και αρμονία
Μετά
έγιναν πέτρες
και διαβρώθηκαν
ήσυχα
skip to main |
skip to sidebar
τις νύχτες που δεν την έπαιρνε ο ύπνος έπιανε να παίζει άτεχνα με ιδέες και φόρμες. δεν ξέρω αν έφταιγε η αϋπνία για αυτές τις απόπειρες. ή το ανάποδο. πάντως την έχω πια γιατρέψει κι απ΄τα δύο. μόνο που καμιά φορά διηγείται κάτι αλλόκοτα όνειρα...
No comments:
Post a Comment