μ΄αρέσει να διαβάζω
νωχελικά
σαν κοκότα που βάφει τα νύχια της
skip to main |
skip to sidebar
τις νύχτες που δεν την έπαιρνε ο ύπνος έπιανε να παίζει άτεχνα με ιδέες και φόρμες. δεν ξέρω αν έφταιγε η αϋπνία για αυτές τις απόπειρες. ή το ανάποδο. πάντως την έχω πια γιατρέψει κι απ΄τα δύο. μόνο που καμιά φορά διηγείται κάτι αλλόκοτα όνειρα...
3 comments:
Να διαβάζεις αραχτά Καβάφη.
Αλλά Μπρέχτ; ΟΟΟΟΟοοχι δεν μπορείς.
Νευριάζεις σηκώνεσαι επάνω και λες, αχ να μπορούσα κάτι να κάνω, να γίνει ο κόσμος ωραίος, σαν τα νύχια μιας ωραίας γυναίκας.
Προσεγμένα και βαμμένα κόκκινα, για να μην βλέπεις τα αίματα, από τα σώματα που σκοτώσε, λίγο πριν αρχίσει το βάψιμο.
Γεια σου ange-ta
Σαν τους νέους της Σιδώνος... 2007.
Αλλά πάλι, όταν το έγραφα αυτό ένιωθα ότι κάτι ανησυχητικό (sinister) έκρυβε αυτή η χαλαρή αίσθηση. Ίσως νάναι αυτό που λες.
Τετάρτη 29/8 υπάρχει γενική διαμαρτυρία.
Στη πλατεία της πόλης που βρισκόμαστε.
Στην Αθήνα στην πλατεία συντάγματος
Λεπτομέρειες στο βλόγκ της αναδάσωσης
http://anadasosi.blogspot.com/
βάλτε τα μαύρα σας και ελάτε και σεις!
Post a Comment