της Κατερίνας και της Κέλλυς
Τη στιγμή στο κορμί σου κρατάς ζηλεμένα
τα φορέματα αστράφτουν στον καθρέφτη της σάλας
τα πατώματα τρίζουν τα μάτια αναμένα
τα τακούνια αντηχούν στα πλακάκια της σκάλας
Τα φορέματα αστράφτουν στον καθρέφτη της σάλας
τζαμωτά δακρυσμένα το φως δυϊλίζουν
τα τακούνια αντηχούν στα πλακάκια της σκάλας
πλατανόφυλλα γύψινα τα γείσα στολίζουν
Τζαμωτά δακρυσμένα το φως δυϊλίζουν
παγωμένη η ανάσα του σπιτιού σε τυλίγει
πλατανόφυλλα γύψινα τα γείσα στολίζουν
σκούρα έπιπλα, τούλια και η σόμπα είναι λίγη
Παγωμένη η ανάσα του σπιτιού σε τυλίγει
τα τακούνια σου ανάψαν φωτιές στα πλακάκια
σκούρα έπιπλα, τούλια και η σόμπα είναι λίγη
καμφορά και μπαγιάτικος καπνός στα τασάκια
Τα τακούνια σου ανάψαν φωτιές στα πλακάκια
ο ζεϊμπέκικος μες στο μυαλό σου γυρίζει
καμφορά και μπαγιάτικος καπνός στα τασάκια
πατσουλί και μπαχάρι το δέρμα σου αχνίζει
Ο ζεϊμπέκικος μες στο μυαλό σου γυρίζει
τα πατώματα τρίζουν τα μάτια αναμένα
πατσουλί και μπαχάρι το δέρμα σου αχνίζει
τη στιγμή στο κορμί σου κρατάς ζηλεμένα
4 comments:
Να ένα ωραίο ζεϊμπέκικο... Το σκέπτομαι με μια νέα, μυστήρια (μάλλον γυναικεία) φωνή. Έντεχνη και λαϊκή συνάμα...
γεια σου synas
έκανες το double ποδαρικό και στα δύο μου blogs.
Σ' ευχαριστώ.
ναι, τραγουδισμένο από γυναικείες φωνές που γυρνούν ξενυχτισμένες.
Έχεις μια πρόσκληση.
Post a Comment